Ervaringen en resultaten
Verslag van behandeling van hond Jinx, 26 maart:
“We zijn net weer bij de fysio geweest.Er is goede vooruitgang. Ze heeft nog twee plekken( in de schouder en midden op de rug) waar nog wat zit, maar verder was het goed. Na een week alleen maar veel lopen, mogen we nu weer gaan fietsen(alleen in draf) en moeten we wat oefeningen op de bal gaan doen. Ook wat achterhand coördinatie mag. Na een week mogen we voorzichtig weer met wat lage sprongen beginnen, niet teveel kort draaien. Dan over twee weken moeten we nog een keer terug om te kijken of het allemaal nog goed gaat.
Ik ben zo vreselijk trots op mijn meisje, die zich zo goed gedraagt tijdens de behandeling. Geduldig laat ze Hedwig de plekken behandelen en reageert alleen door haar hoofd te draaien, als het een beetje pijn doet. En ik krijg allemaal kusjes, haha.
Nu is ze bekaf en ligt lekker te slapen. En ik ben een beetje opgelucht dat het goed gaat…”
Hulphond A
A te Z is een hulphond van 5 jaar oud en kwam bij mij in de praktijk omdat er per toeval ontdekt was dat A slijtage in beide heupen heeft.
Achteraf loopt ze al vanaf jonge leeftijd een beetje raar. De laatste tijd merken de eigenaren dat ze wat minder fit is en last heeft van startklachten.
Bij onderzoek werd al gauw duidelijk dat beide heupen een beperking gaven en dat de spieren rondom het heupgewricht zeer matig bleken.
De omvang van de bovenbeenspieren zijn opgemeten en gaven een omvang aan van
30 cm beiderzijds net boven de knie en
40 rechts, 38,5 links net onder de lies gemeten.
Als behandeling is er het volgende gedaan:
Er is veel voorlichting gegeven over hoe A het beste kan belasten; dit houdt in geen explosieve bewegingen meer en dus geen balletjes meer gooien.
Verder heb ik de eigenaren geadviseerd om regelmatig met A te gaan draven omdat draven veel vraagt van de achterhand en van de spieren rondom de heupen. En hoe meer spieren A weet op te bouwen rondom de heupen, deste meer bescherming ze kan bieden voor de heupgewrichten. Natuurlijk kunnen we het slijtageproces niet stoppen maar door gedoseerd te belasten en meer spiermassa op te bouwen, kunnen we het slijtageproces wel vertragen.
De eigenaren zijn eerst met de Dogrunner Zwolle gaan hardlopen met A zodat ze ging leren draven. Dit heeft 3 maanden in beslag genomen en A had de slag van het hardlopen al snel te pakken. Ze is begonnen met 5 minuten, toen werd ze al moe maar na 3 maanden kon ze al 15 minuten draven.
Uiteindelijk zijn de eigenaren gaan canicrossen met A (zie www.canicrosstrainingen.nl). Dit is een hardlooptraining waarbij je hond je ook nog licht trekt bij het hardlopen. Dit vraagt dus nog meer van haar Hamstrings.
Na 6 maanden hebben we opnieuw gemeten wat de omvang van haar bovenbeenspieren was:
Meting d.d. 19-09-2013:
27 kg en Rechts net boven de knie: 30 cm
in de lies: 40 cm
Links net boven de knie: 30 cm
in de lies: 38,5 cm
Meting d.d. 06-04-2014:
30 kg en Rechts net boven de knie: 32 cm
in de lies: 42 cm
Links net boven de knie: 32 cm
in de lies: 41 cm
Een verschil van 2-3 cm ten opzichte van het begin!!
A is ook fitter dan ooit, is weer wat vrolijker en kan zo nog jaren mee!
De eigenaren blijven hardlopen met haar.
Paard Z en eigenaar Ingeborg
‘Ik schrik van wat ik zie Ingeborg’; dat waren de woorden van Caroline nadat ze mijn paard Zodiac voor de eerste keer onderzocht. Mijn hart sloeg over en eigenlijk wist ik het wel. Ik maakte persoonlijk een zeer verdrietige periode door en omdat ik als geen ander overtuigd ben van de verbinding van mens en dier, was er eigenlijk geen ander antwoord mogelijk.
Sinds eind mei liep Zodiac niet soepel en elke keer opnieuw gingen mijn gedachten uit naar zijn schouder. Een paar keer bij de dierenkliniek geweest en daar kwam ‘de hoef’ uit. Zodiac heeft wat last van hoefkatrol, dus dat leek me best een zinnig antwoord (ook omdat ik zo graag wilde dat hij weer gezond en vrolijk in het leven zou staan en ik toch ontzag heb voor artsen). Een injectie van de dierenarts, 6 weken rust in het weiland. Maar het ging niet beter, ik zag dat Zodiac zich inhield bij het lopen en spelen in de kudde. Terug naar de dierenkliniek? Dat voelde niet goed. Wat dan wel?
Caroline is sinds begin dit jaar op mijn pad gekomen en dat is niet voor niets. Ik heb mijn moed verzameld (hulp vragen is niet mijn sterkste kant) en heb Caroline gevraagd om Zodiac te ontmoeten. Zo geschiedde.
Het antwoord wat Caroline mij gaf na een 1e diagnose was duidelijk, ‘ik kan je niets garanderen, het gaat zoals het mag gaan’. Problemen met motoriek, het niet volledig willen en kunnen belasten van zijn linkervoorbeen; schouder en hals. Ze is begonnen met de behandeling van Zodiac zijn lijf; in alle rust en met respect voor alles wat Zodiac liet zien. Bij elke behandeling ontstaat een prachtige verbinding!
Zodiac en ik zijn samen aan het werk gegaan met de oefeningen die Caroline ons gaf. Stap voor stap ging het beter. Zowel met mij als met Zodiac, de combinatie die wij samen vormen. We zijn 2 maanden verder: ik sta weer op de grond en Zodiac staat weer recht op zijn benen. Het herstel is tot nu toe zeer voorspoedig verlopen. En hoewel Zodiac nog ietwat zoekend is op links en we daar beiden hard aan werken met oefeningen, rijd ik sinds een paar weken weer rustig buiten in het bos! Caroline blijft ons, op mijn verzoek, de komende periode nog begeleiden. Net zo lang totdat de zekerheid in het belasten van links in alle gangen er weer is.
Ik vond het een geweldige ervaring om op deze wijze kennis te mogen maken met de activiteiten van Caroline als paardenfysiotherapeut. Een vakvrouw die kijkt naar het paard én de ruiter/amazone, eerlijk en vertrouwd werkt en met een heerlijke humor en een (voor mij) ontwapende kijk op de wereld van mens en dier.
augustus 2014